Ieder mens heeft recht om betrokken te worden bij gebeurtenissen in zijn of haar leven die ertoe doen. Er zijn veel redenen om iemand met dementie bij de uitvaart te betrekken en er is zelden een reden om hen buiten te sluiten. Buitensluiten wordt door de persoon met dementie ervaren als een dubbel verlies en dat leidt tot dubbel verdriet. Niet nodig!
Dat je naaste dementie heeft, wil niet zeggen dat ze geen rouw kan ervaren. Ze kan hierin dezelfde behoeftes hebben als iemand zonder dementie. Afscheid nemen is een belangrijk onderdeel van het rouwproces. Wanneer de situatie van je naaste het toelaat, is het verstandig om daar de tijd voor te nemen. De kans is groot dat het verdriet van je naaste ook jouw verdriet is. Het kan bijvoorbeeld gebeuren dat je naaste vergeet dat haar dierbare overleden is. Als je dit ‘nieuws’ opnieuw moet vertellen kan je naaste daarop reageren alsof ze het voor het eerst hoort. Dat maakt voor jullie beiden het aanvaarden en verwerken van het verlies extra moeilijk.
Ik heb kennis van en ervaring met wat er zoal “kan gebeuren” bij iemand met dementie en ik verzorg inmiddels al jaren uitvaarten. Deze combi maakt dat het voor mij mogelijk om samen met de familie/nabestaanden/verzorgers te zoeken naar hoe we iemand met dementie kunnen betrekken bij het afscheid nemen van een dierbare.
Aansluitend bij “ieders belang” om afscheid te kunnen en willen nemen.
Daarbij kun je denken aan bijvoorbeeld bij de keuze over wanneer en hoe gaan we je naaste vertellen dat iemand overleden is. Daarna overleggen we waar je je naaste (met dementie) bij zou kunnen betrekken en bij welke momenten je naaste aanwezig zou kunnen zijn.
We kunnen eventueel vooraf (vrijblijvend) kennismaken en de mogelijkheden onderzoeken hoe hiermee om te gaan “wanneer het zover is”.
Bel, mail of app me gerust.
